
mieszkaniowa




Izabela Dąbrowska
Mirosław Kropielnicki
Katarzyna Żak
Cezary Żak
Michał Zieliński
Sebastian Perdek
Izabella Olejnik
Grzegorz Warchoł
Stanisław Brejdygant
Piotr Ligienza
Natalia Berardinelli


Jiří Havelka
Wspólnota mieszkaniowa
7 LUTEGO 2025 | Centrum Kongresowe ICE Kraków | 95 min

Scenografia i kostiumy
Zuzanna Markiewicz
Reżyseria
Krystyna Janda
Przekład
Michał Sieczkowski
Obsada

Agnieszka Więdłocha
Pani Zahrádková

Sebastian Perdek
Pan Nitranský

Stanisław Brejdygant
Pan Sokol

Izabella Olejnik
Pani Procházková

Cezary Żak
Pan Novák

Izabela Dąbrowska
Pani Roubíčková

Michał Zieliński
Pan Švec

Piotr Ligienza
Pan Zahrádka

Katarzyna Żak
Pani Horváthová

Mirosław Kropielnicki
Čermák

Grzegorz Warchoł
Pan Kubát

Natalia Berardinelli
Pani Bernášková

Agnieszka Więdłocha
Pani Zahrádková

Cezary Żak
Pan Novák

Sebastian Perdek
Pan Nitranský

Stanisław Brejdygant
Pan Sokol

Izabela Dąbrowska
Pani Roubíčková

Michał Zieliński
Pan Švec

Izabella Olejnik
Pani Procházková

Piotr Ligienza
Pan Zahrádka

Mirosław Kropielnicki
Čermák

Katarzyna Żak
Pani Horváthová

Grzegorz Warchoł
Pan Kubát

Natalia Berardinelli
Pani Bernášková
Krystyna Janda o przedstawieniu
Wspólnota mieszkaniowa to komedia o społeczności mieszkającej w jednym domu. Na zebraniu wspólnoty mieszkaniowej ujawniają się różne poglądy i śmieszności ludzkich charakterów. Utwór jest satyrą na współczesne społeczeństwo. W obsadzie plejada wspaniałych aktorów.
Słynne gogolowskie zdanie z Rewizora „Z czego się śmiejecie, z samych siebie
się śmiejecie” – pasuje tu idealnie. Wspólnota mieszkaniowa to bowiem komedia, galeria typów i charakterów, satyra na społeczeństwo takie, jak nasze. Jest to tekst czeski, ale pasuje do wielu społeczeństw, bez względu na czas i sytuację. Opowiada o naszych wadach, cechach charakterów i przekleństwach stereotypowego myślenia, braku tolerancji i uprzedzeń. Opowiada gorzko, prześmiewczo i ostrzegawczo.
Bohaterowie zdarzenia to „typy” spotykane wszędzie, także na przykład w filmach Federico Felliniego, z tą różnicą, że reżyser opowiadał o słabościach i śmiesznościach ludzkich z miłością i całkowitą akceptacją, tekst Havelki i – mam nadzieję – nasze przedstawienie są ostrzeżeniem. Mimo zabawy z portretowania typowych przedstawicieli naszego społeczeństwa, czyli nas samych i naszych sąsiadów, konkludujemy z goryczą: Uważajcie! Nie da się z takim nastawieniem do świata i ludzi budować!. Możemy się cały czas śmiać, ale na końcu zostają strata i smutek.
To przykre. Nie da się tak nic wspólnie budować, ani być spokojnym, szczęśliwym, ani sensownie żyć. Bezmyślność, egoizm i głupota obezwładniają. Jednocześnie to wszystko jest bardzo zabawne, szczególnie wtedy, kiedy nie przykładamy tego do siebie. Myślimy o sobie najczęściej dobrze, nawet bardzo dobrze, o swoim poczuciu sprawiedliwości, otwartości, gotowości na wspólnotę i wspólne działanie. Oby tak było, ale idźcie w Polskę, gdziekolwiek, na zebranie jakiejkolwiek wspólnoty mieszkaniowej.
Opinie krytyków




Zadzwoń lub napisz maila

+48 606 747 336

biuro@teatralne-delfini.pl
